Chiang Mai 'the Rose of the North'

De tijd vliegt voorbij.. Zo ben ik inmiddels alweer 5 dagen in het mooie Chiang Mai. Hoewel Chiang Mai de tweede hoofdstad van Thailand is, is het een wereld van verschil vergeleken met Bangkok. 

Vriendelijke en lachende mensen die je oprecht willen helpen, geen getoeter op straat, nog lekkerder eten, mooie tempels, veel groen en een stuk aangenamere temperatuur. Kortom, niet voor niets dat Chiang Mai de roos van het noorden wordt genoemd. 

Afgelopen maandag, 13 januari, hebben we 's ochtends vroeg ons guesthouse in Bangkok verlaten, om zo snel mogelijk uit het centrum te komen vanwege de Shutdown. Aangezien ons guesthouse aan de rivier lag, zijn we de boot op gesprongen en voordat we het wisten kwamen we aan op het treinstation van Bangkok; Hua Lamphong. Naast het zien van de beelden op tv, hebben we gelukkig die dag niets gemerkt van de onrust in de stad. Het leek meer een soort Koninginnedag, iedereen liep met blauw-wit-rode (Thaise nationale kleuren) shirts, petjes, kettingen, fluitjes. De enige die ontbraken waren Willem en Max. 

Na 5 uur wachten op het station mochten we eindelijk instappen. De nachttrein naar Chiang Mai (noord-thailand) is een avontuur op zich. Langs het spoor zijn overal hutjes waarin mensen wonen, terwijl de trein vijf minuten later door de bergen en de rijstvelden waggelt.
Ondanks dat ik al in meerdere nachttreinen heb gezeten, ben ik toch altijd weer vol spanning of ik een nachtelijk bezoekje van de kakkerlakken krijg. Maar ook ditmaal werd ik gespaard. De trein is gewoon een trein. Alleen met je eigen persoonlijke conducteur die na, nog geen 1,5 uur in de trein te hebben gezeten, m'n bed ging opmaken. In no time was m'n zitbank omgetoverd in een heerlijk 'boxspring' bedje. Voor mensen langer dan 1,75m zou de nacht iets minder prettig zijn, maar ik heb heerlijk geslapen. 

Eenmaal aangekomen in Chiang Mai staat er een heus ontvangstcomité klaar voor je. Fijn dat iedereen ook zo blij is dat ik in Chiang Mai ben aangekomen! Helaas, natuurlijk niet.. 'Tuktuk?', 'Where you go?', 'Come come taxi', en zo waren we met 10 minuten in het centrum. Op zoek naar een slaapplaats voor onze eerste nacht. Uiteindelijk in een vieze kamer beland, maar gelukkig maar voor 1 nachtje want vanaf morgen verblijven we in Awana House (Nederlandse eigenaar). Erg mooi en fijn guesthouse. 

In de avond een bezoekje gebracht aan de Night Bazaar hier om de hoek. Ook daar kwam ik een oude bekende tegen. Van deze man kreeg ik drie jaar geleden z'n 06 nummer uitgereikt. De lieve man maakt handgemaakte zeepbloemen, en wilde drie jaar geleden wel een Iris maken. Zodoende kreeg ik z'n Thaise nummer, of ik even een foto wilde sturen. Echter was deze man nog niet op de hoogte dat hij een heuse Nokia 3310 had, dus tot op de dag van vandaag maakt hij helaas geen Irissen. Toch maar even wat gekocht bij hem! 

Voor dag 2 stond de cooking class op het programma. We bezochten eerst een locale markt in de buurt, waarbij we uitleg kregen over de verschillende soorten Thaise groenten, fruit en kruiden. Hierna was het tijd om lekker te gaan koken. Curry's, Pad Thai, spicy Soup, Spring rolls... Hééél lekker en eigenlijk vrij simpel om te maken. Thuis toch maar meer die Thaise kookkunsten uitoefenen! 

Volgende dag een scooter gehuurd om de bergen in de gaan naar de tempel Wat Phrathat Doi Suthep. Deze tempel geeft je een uitzicht over heel Chiang Mai. Erg mooi! Op de terugweg een ommetje gemaakt om langs een waterval te gaan. En zo was het dagje rondtoeren weer geslaagd!

Gister op naar het Olifantenpark Ran-Tong om een dag met de olifanten door te brengen. We wilden alleen naar een park waarvan we zeker wisten dat de olifanten goed behandeld werden. En dat is hier zeker zo! De olifanten die hier rondlopen zijn vroeger mishandeld of moesten hard werken. In dit park leven ze in vrijheid, worden ze gevoerd en gewassen. Deze beesten kunnen echter nooit meer het wild in (in noord-thailand leven 3.000 olifanten in het wild), omdat ze gewend zijn aan mensen.

Na een rit van ruim een uur, kwamen we aan op het park. Omringd door zes olifanten stapten we toch nog wat voorzichtig uit de auto. Wat een reuzen zijn het toch! Elke olifant is gekoppeld aan z'n eigen trainer, ook wel een 'Mahout' genoemd. Vanaf het moment dat de olifant het park binnen komt (soms ook al samen met z'n mahout), zorgt deze mahout 24 uur per dag voor hem. Mooi om te zien hoe een vertrouwensband ze hebben opgebouwd en hoe makkelijk de olifant luistert naar hem.  

Allereerst werd ons een aantal woorden uitgelegd, waar de olifant naar luistert (links, rechts, stop, liggen). Daarna maakte we kennis met onze 35 jarige olifant voor vandaag; Mayae!
Mahout trainer An (lijkt 16, is 32) vond het maar al te prachtig om twee blonde meiden op z'n olifant te zien. Om de minuut werden we op de foto gezet, 'Look look and smile'. Als ware Jane's liepen we door het oerwoud, alles op een rustig tempo, maar wat een geluksmomentje als je voorop op zo'n mooi dier zit en omringd bent door de groene natuur! Natuurlijk probeerden we onze geleerde woorden uit, waarna we te horen kregen dat dit toch echt een stuk 'louder' moest. Na een half uur schreeuwend door het oerwoud te hebben rondgelopen, vertelde An met z'n grote glimlach dat een olifant geen verschil hoort tussen zacht en hard, hij luistert alleen naar z'n mahout. Top, bedankt! In de middag het water in met de olifanten. Lekker wassen, en zelf kregen we uiteraard ook een douche. Heerlijke dag gehad en zeker een aanrader voor iedereen die nog een keer naar Chiang Mai gaat!

Morgen is voor ons guesthouse The Sunday Night Market. Op deze markt staan honderden verlichte kraampjes met allerlei handgemaakte souvenirs, kleding, sieraden, tassen en natuurlijk eettentjes. Een walhalla voor mij gok ik zo! 

Nu eerst maar even een wasjes draaien voor 50 baht (lees: €1,25), waarna ik m'n backpack weer kan inpakken voor onze volgende bestemming aanstaande maandag; Pai. Een hippie-achtig dorpje tegen de grens van Myanmar (Burma)!

Lao jer gun! X