Koh Chang - m'n Thaise verjaardag

Al genietend van één van de mooiste zonsopkomsten op Koh Chang, is het tijd om een nieuw verhaal te schrijven. 

Afgelopen maandag heb ik allereerst Elsa opgehaald op het vliegveld van Bangkok. Super leuk om elkaar na zoveel maanden weer te zien en uitgebreid te spreken. Voor ons gevoel hebben we elkaar gister nog gesproken, maar qua gespreksstof waren we uren zoet. En dat praten hielp goed om de tijd te doden, want we moesten direct door voor een 6 uur durende tour met minivan busje naar Koh Chang. Na een helse rit (lees: waardeloze chauffeur) en boottocht, waren we na in totaal 24 uur wakker te zijn, aardig gebroken aangekomen op plaats van bestemming. Koh Chang, betekent letterlijk vertaald Olifanteneiland (vanwege de vorm van het eiland), is het op één na grootste Thaise eiland voor de kust van Cambodja. In zeer korte tijd is het eiland wel erg verwesterd. Zo heb je hier links van de weg een Amsterdamse bar zitten, naast de Irish pub en schuin tegenover vind je de Deense kroeg, met de Italiaanse pizzabakker naast zich. Kortom, weinig authentiek Thailand hier te bekennen. Maar ach.. De stranden zijn daarentegen weer erg mooi, en er is veel groen op het eiland. De zon schijnt elke dag stralend. Dus meer heb je ook niet nodig. 

Na onze eerste nacht op het eiland, gingen we 's morgens vroeg op pad, op naar ons 'luxe resort'. Hoewel menig mens in het hotel gedacht zal hebben wat komen die twee backpackers hier doen, werden we netjes ingecheckt en begeleid naar een heuse villa aan het strand en zwembad. Gratis upgrade, prima. De kamer was werkelijk top. Met een boxspring bed 'bijna' zo lekker als m'n eigen bed, op tafel schaaltjes met fruit en brownies, grote regendouche, badjassen, rijk gevulde minibar en tot slot; een groot tweepersoons ligbad met uitzicht op het strand. Dat werd natuurlijk bubbelen!

Na wat drankjes in de avond vielen we als een blok in slaap in ons boxspring bed. Tot plots Elsa wakker schrok en riep: "Ier, ier.. Er staat iemand aan onze deur". Met m'n ogen nog op half 7 bedacht ik me dat ik er toch echt aan moest geloven, en m'n 25ste levensjaar van start ging. "Happy birthday to you, happy birthday to you", zo werd ik woensdag de 29ste stipt om 08.00 uur wakker gezongen door drie Thaise medewerkers van ons resort. Nee, uitslapen daar houden ze hier niet van. Compleet met bloemen en een chocoladetaart met kaarsjes werd ik gefeliciteerd. Lief en totaal verrast. De rest van de dag lekker vertoefd op het strand met een tropisch cocktailtje. Wat fijn om in Thailand jarig te zijn! Helaas iets te lang van de zon genoten, waardoor de rest van de avond er wat wazig en erg verhit uit zag. Misschien toch een lichte zonnesteek te pakken, dus de oogjes sloten al vroeg. 

Natuurlijk beviel de luxe wel, maar m'n portemonnee werd er iets minder gelukkig van. Dus back to basic, op naar het nieuwe verblijf. Een heus bamboehutje met koude buitendouche, hoog op een berg (wat een klim serieus, en dat gem. 3 x per dag), vanwaar de mooiste zonsondergangen te zien zijn. Vergezeld door muggen (schade: 24 nu aanwezig op m'n lichaam), kikkers, salamanders en gekko's, oh en er hangen hier ook nog wat apen in de bomen, is het elke avond weer een dolle pret om dierloos m'n bed in te duiken. Maar erg leuk guesthouse van een Nederlands stel,  relaxt sfeertje.

Verder de hele week weinig tot niets uitgevoerd. Alleen maar geluierd op het strand en gedobberd in de zee. Niks mis mee!

Helaas vandaag alweer de laatste dag hier. Even een rustig dagje om alle spullen in te pakken en nog wat dingen te regelen. Morgen mag de wekker om 5 uur (!) worden gezet en staat er een reisdag op de planning. In Bangkok zet ik Elsa op het vliegtuig richting het koude Nederland en zelf ga ik alleen door richting het Zuiden. Maar waarheen? Geen idee nog eigenlijk. Ik zie wel waar ik uitkom. Vast en zeker op een plekje waar weer genoeg te beleven valt.

Tot snel X