Op een onbewoond eiland (bijna dan)

Wat een nacht afgelopen woensdag.. Of eigenlijk; wat een dag! Woensdag stond een reisdag in de planning, maar dat dit ruim 28 uur ging duren.. Nee, dat had ik niet helemaal in gedachten. Terwijl ik dit schrijf word ik langzaam wakker van de opkomende zon. Ergens op een houten bankje, bij een pier aan een blauwe zee, omringd door palmbomen. Rond 5 uur vannacht ben ik hier afgezet door een lief Thais vrouwtje, maar laat ik eerst even vertellen wat daar allemaal aan vooraf ging... 

Pai, daar was ik gebleven! Afgelopen maandag werden we in Chiang Mai om 8 uur opgehaald door onze chauffeur om met een busje nog verder het noorden van Thailand op te gaan zoeken. Namelijk naar Pai, een dorpje langs de bekende Route 1095, deze route verbind Chiang Mai met Mae Hong Son (dit zegt jullie waarschijnlijk vrij weinig). De weg naar Pai is een avontuur opzich vanwege de steile hellingen en de kleine wegen door de bergen. Goed kunnen rijden is hier wel handig, maar dat kon onze chauffeur wel. Eenmaal heelhuids aangekomen in Pai konden we gelukkig direct ons verblijf vinden. Geweldig hutje! Erg alternatief, alles van bamboe, stenen matras voor m'n gevoel en een ijskoude buitendouche. Maar al liggend in m'n hangmatje mag ik zeker niet klagen. Pai is erg in trek bij de 'hippie' backpackers, er hangt een heel fijn sfeertje in het dorpje, dat slechts 2.200 inwoners kent. Al val ik zelf wel lichtelijk buiten de boot met m'n normale korte spijkerbroek en hempje, in tegenstelling tot de meeste backpackers die of dreads, oor- & neusringen, tatoeages en mega wijde kleding dragen. Ik heb er even over nagedacht, maar ik blijf maar zoals ik ben. 

Eerste dag rondgewandeld om het stadje te verkennen en uitgerust. De nachten waren echt vreselijk koud hier! Dus lagen we met onze lange broeken, vesten en dikke sokken in bed, hopende dat we in slaap vielen. De dag daarna heb ik een scooter gehuurd en lekker rondgetoerd. Naar watervallen, the Pai canyon en de hotsprings. In de avond sushi gehaald op de nightmarket en de avond gezellig afgesloten. Pai is (was) fijn!

Na Pai zijn Kim en ik ieder onze eigen weg gegaan, en zo begon mijn 28 urige reis. Een kleine opsomming hoe m'n dag eruit zag:

07.00 uur : De wekker en op de bus van Pai terug naar Chiang Mai 
12.30 uur: Tuktuk naar Chiang Mai airport
17.45 uur: Vlucht Chiang Mai - Bangkok 
20.30 uur: Taxi van airport naar busstation Bangkok 
22.00 uur: Bus naar Trat 
04.15 uur: Gedropt op een verlaten busstation in Trat, waarna er een Songkrae auto me naar een pier bracht.
09.00 uur: Boot van pier naar Koh Kood
11.00 uur: Op de plaats van bestemming

Vooral de nacht vond ik minder, niet fijn om ergens alleen gelaten te worden, zonder bereik/telefoon, maar een beetje avontuur wilde ik hebben, dus bij deze de vuurdoop!

Koh Kood is werkelijk een paradijsje! Het strand is prachtig, wit zand, heldere zee, waar je de Nemo visjes in ziet zwemmen en kokosnoten in overvloed. Komende vier dagen lekker in het zonnetje liggen en m'n 'bruine' (voor mijn begrippen) kleurtje op doen. Dus direct na aankomst bikini aan en slapen op het strand. Tijdens m'n diepe slaap schoot ik opeens wakker van allerlei geluiden om me heen. Probeer je voor te stellen dat je ligt te slapen, je ogen langzaam open doet en opeens 20 lachende gezichtjes boven je ziet. En wel van de heuse Thaise scouting club. Kindjes van nog geen 4 tot 6 jaar staarden me vol bewondering lachend aan, wellicht zagen ze me aan voor een levend spook, maar dat terzijde. Ze wilden even hallo zeggen, één voor één wel te verstaan. Dus ik was even zoet, maar heb er heerlijk om gelachen!

Naast al dit moois, is er op het eiland zelf weinig te beleven. Zeg maar gerust niets. Je bent erg gebonden aan je verblijf, wat betreft eten en gezelligheid. Er is slechts één verharde weg op dit eiland, geen winkels, geen bars en restaurants, geen pinautomaat, weinig toeristen (ook wel pluspunt), maar niet echt gezellig zo alleen. Van internet hebben ze hier nog nooit gehoord, sowieso heb je geen enkel bereik hier met je telefoon. Al met al niet erg voor een paar dagen bijkomen in rust, maar ik kijk er alweer naar uit om onder de mensen te zijn. En dat gaat maandag gebeuren, want dan zie ik na heel wat maanden Elsa weer! Super leuk, heel veel zin om met haar een weekje door te brengen. Bangkok slaan we vanwege de noodtoestand over en dus starten direct met een verwenmomentje voor onszelf. Onder het mom van 'een verjaardagskadotje', heb ik voor ons een super luxe hotel geboekt op Koh Chang (eiland naast Koh Kood, maar dan levendiger). Ik word tenslotte maar één keer 25 (!) mijn god wat klinkt dat alweer oud. 

Nu eerst weer genieten van het eten hier, want dat is wel weer top. Omdat we omringd zijn door de zee, kun je hier heerlijk vis en ander seafood eten. Daar word ik blij van!

Groetjes! X